زهی درکوی عشقت مسکن دل
چه می خواهی ازاین خون خوردن دل
چکیده خون دل بر دامن جان
گرفته جان پر خون دامن دل
از آنروزیکه دل دیوانه تست
بصد جان من شدم در شیون دل
منادی میکند درشهر امروز
که خون عاشقان بر گردن دل
چو عشقت آتشی بر جان من زد
بر آمد دود عشق از روزن دل
زهی خال وزهی روی چوماهت
که دل هم دام شد هم دانه دل
مکن جانه دل مارا نگهدار
که آسانست بر تو بردن دل
چو گل اندر هوای روی خوبت
بخون در می کشم پیراهن دل
بیا جانا دل عطار کن شاد
که نزدیک است وقت رفتن دل
عطار نیشابوری